Historia, w której polityka, poezja, miłość i ludzkie pragnienia łączą się ze sobą w lekkiej narracji pełnej subtelnego dowcipu i nostalgii.

Jaromil przyszedł na świat jako poeta – owoc młodzieńczej miłości i niechcianej przez ojca ciąży, jako niepowtarzalny dowód i wynik matczynej miłości. Od najmłodszych lat rysuje i pisze w przekonaniu, że to co robi, przyciąga uwagę innych. Kundera czyni ze swojego bohatera uniwersalny portret młodego artysty. Kiedy Jaromil próbuje uciec, tworzy, kocha i pragnie sławy, to samo w różnych momentach historii robią Rimbaud, Lermontow, Byron czy Shelley. Jaromil jako poeta staje się każdym z nich – życie Jaromila jest dla Kundery okazją, by zmierzyć się z młodością liryczną, pełna ideałów, gwałtownych uczuć i zmarnowanych nadziei.