Hiszpania, początek wojny domowej. Juan Castro, dotąd mulnik w dobrach markiza, trafia do wojska republikanów. W sprzyjających okolicznościach przedostaje się do strefy frankistów i tam zostaje mianowany szefem oddziału mulników. Wojna to nie tylko wybuchające pociski, krew i trupy – to także przepustki, bale, piękne dziewczyny. Juan zakochuje się i snuje plany na przyszłość po wojnie. Ale wojna trwa, jest coraz bardziej krwawa, okrutna i absurdalna. Juan Castro nieoczekiwanie, wbrew własnej woli, zostaje obwołany bohaterem narodowym. Frankiści stracili na rzecz republikanów ważne pozycje, muszą więc swą klęskę zasłonić jakimś chwalebnym bohaterskim czynem.

Przez pryzmat postaci kaprala, dla którego ważniejszy od wyniku wojny jest los znajdującej się pod jego opieką mulicy, czytelnikowi przedstawiona zostaje oryginalna wizja wojny domowej: antyheroiczna, łotrzykowska i rozczulająca zarazem. „Walentyna” porównywana do „Przygód dobrego wojaka Szwejka…” to śmiały przykład pełnej humoru literatury antywojennej, która w Hiszpanii doczekała się znakomitej ekranizacji.