40-letni neurochirurg Jakub Solański, świeżo po rozwodzie, przeżywa drugą młodość, objawiającą się intensywnymi romansami. Wpływa to istotnie na sposób widzenia świata przez jego 11-letniego syna Mateusza; tym mocniej, iż przedmiotem licznych podbojów miłosnych ojca są matki szkolnych kolegów i koleżanek chłopca.

Ostra obyczajowo, a jednocześnie pełna ciętego humoru i niepozbawiona szczerych wzruszeń powieść Andrzeja Saramonowicza, przypomina jego najbardziej znane filmowe megahity: "Testosteron" i "Lejdis". Idzie jednak o krok dalej: jest przenikliwą dekonstrukcją wielkomiejskiej klasy średniej, która w pogoni za nieustannym kolekcjonowaniem życiowych podniet zapomina, że – trawestując Milana Kunderę – „życie jest gdzie indziej”: w miłości rozumianej jako odpowiedzialność i poświęcenie, a nie łapczywie wprowadzany do serc i podbrzuszy ekstatyczny narkotyk.