Trzy utwory, które uczyniły Pielewina gwiazdą literatury rosyjskiej i przyniosły mu międzynarodowe uznanie: minipowieści „Omon Ra” (Омон Ра) i nagrodzona rosyjskim Bookerem „Żółta strzała” (Желтая стрела) oraz opowiadanie „Samotnik i Sześciopalcy” (Затворник и Шестипалый) z debiutanckiego tomu „Синий фонарь” (Niebieska latarnia), także uhonorowanego tą najważniejszą w Rosji nagrodą literacką.

„Omon Ra” łączy zaprawioną czarnym humorem opowieść o dorastaniu w świecie absurdu i grozy ze zjadliwą satyrą na propagandę sukcesu czasów Breżniewa. Bohater, który od dzieciństwa żył marzeniem o podboju kosmosu, ku swej wielkiej radości trafia na tajny kurs dla kosmonautów. Tam dowiaduje się, że radziecki program kosmiczny jest taką samą mistyfikacją, jak syberyjskie próby nuklearne, w rzeczywistości polegające na równoczesnych podskokach dwóch milionów więźniów politycznych.

„Żółta strzała” to nazwa pociągu, który nie ma początku, końca ani przystanków i pędzi prosto ku przepaści. W wagonach toczy się normalne życie, a pasażerowie wierzą, że na zewnątrz zieje pustka i niebyt.

Zaskakująca antyutopia „Samotnik i Sześciopalcy” opowiada o społeczności żyjącej w nieustannym strachu, na niegościnnej, pustynnej ziemi, w świetle kilkunastu słońc, które co jakiś czas niespodziewanie gasną. Okazuje się, że ten lud o ciekawych wierzeniach i bogatej tradycji nie zamieszkuje żadnej odległej planety, ale nasze własne podwórko.