Nie ma ich.

Bliźniaki. Zniknęły. Zostały porwane.

Dina nie była w stanie tego pojąć, wydawało jej się to nierzeczywiste, pomimo martwej ciszy w domu, rzeczy zabranych z dziecięcych szaf, a nawet mimo tego listu od męża. To musiał być jakiś jego żart. Coś w rodzaju kary. W kuchni spojrzała wyczekująco na duży, refektarzowy stół, tak jakby tym razem, przy odrobinie szczęścia, udało się jej zobaczyć Suzanne i Alego, siedzących na swych krzesłach i czekających na smakołyki, które im przyrządziła…

Dinie Ahmad, mieszkającej w Nowym Jorku półkrwi Libance, wydawało się, że wiedzie niemal idealne, kulturowo mieszane życie. Ma kochającego męża Karima, świetnie zapowiadającego się dyplomatę z bogatej jordańskiej rodziny, ośmioletnie bliźniaki Ali i Suzanne oraz dobrze prosperujący butik z kwiatami Mozaika. Jednakże Karim, dręczony niechęcią otoczenia, z jaką spotykał się po 11 Września oraz przekonany, że musi ratować bliźniaki przed zgubnymi amerykańskimi wypływami, które w jego odczuciach zrujnowały już życie Jordiego, ich nastoletniego syna homoseksualisty (Karim nie utrzymuje z nim kontaktu), wywozi Alego i Suzanne do swojego rodzinnego domu w Ammanie. Zrozpaczona Dina dowiaduje się, że nie może liczyć na oficjalną interwencję amerykańskiego rządu i zwraca się o pomoc do prywatnego detektywa o nazwisku Constantine. Przyjrzawszy się rodzinnemu domowi Karima w Ammanie, detektyw radzi, aby Dina poleciała w odwiedziny do dzieci, w trakcie których on znajdzie sposób na wydostanie dzieci z Jordanii. Dina postanawia stawić czoła swemu mężowi i zrealizować rozpaczliwy plan odzyskania bliźniaków – tylko jakim kosztem?