William S. Burroughs (1914-97) uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych amerykańskich pisarzy. J.G. Ballard stawiał jego twórczość na równi z pisarstwem samego Jamesa Joyce’a. A „Nagi lunch” to najsłynniejsza powieść Burroughsa. Napisana w latach 1954-58 głównie w tangerze jest zapisem świadomości autora, zapisem rozlicznych psychodelicznych wyobrażeń związanych z używaniem narkotyków. Pojawia się także w powieści szereg niezwykle ostrych – jak na te czasy – opisów seksu głównie zresztą homoseksualnego. Uzależniony od heroiny, morfiny i alkoholu autor stworzył powieść opartą na wielu wątkach, powieść niezwykle sugestywną, miejscami można powiedzieć wręcz przesiąkniętą narkotykami. Burroughs uznawany jest – obok Jacka Kerouca i A. Ginsberga – za najwybitniejszego pisarza tzw. Beat Generation. Na podstawie książki Burroghsa w latach 90-tych David Cronenberg nakręcił także niezmiernie sugestywny, psychodeliczny film pod tym samym tytułem. Twórczość Burroughsa a szczególnie „Nagi lunch” stał się źródłem inspiracji dla całej gamy artystów tej klasy co David Byrne, Dawid Bowie czy Lou Reed.