Nagły błysk rozciął niebo i Otto instynktownie przylgnął do najbliższego pnia. Przez kilka sekund nasłuchiwał. Wydało mu się, że słyszy szmer, jakby ściszonych ludzkich głosów, ale w tym momencie nad ziemią rozległ się daleki grzmot, w którym utonęły inne, prawdziwe czy urojone dźwięki. W ciszy, która zapadła, Otto słyszał już tylko przyspieszone bicie swojego serca. Oderwał się od drzewa i ruszył przed siebie, drogą przez wieś. Wiatr, który zerwał się nie wiadomo kiedy, szarpał na nim koszulę i utrudniał marsz. Pył wciskał się do oczu i ust, zgrzytał w zaciśniętych zębach. Otto pochylił głowę i próbował przyspieszyć kroku, gdy nagły podmuch kazał mu się odwrócić.

Burza zbliżała się szybko. Grzmoty stały się bardziej donośne, a błyskawice częstsze. W jednej z nich na skraju drogi Otto zobaczył dwie postaci i zamarł w cieniu rosnących nad rowem krzaków.

Lata osiemdziesiąte XIX wieku. Cysterski klasztor w niemieckiej miejscowości Kolitz powoli popada w ruinę. Do zniszczenia kilkusetletnich murów starają się nie dopuścić przysłani z Berlina fachowcy, wśród których jest Otto Kleist. Młody historyk rusza śladem zmarłego przed laty ojca i rozpoczyna w Kolitz prywatne poszukiwania. Zamierza odkryć sekret budowli, podejrzewając, że ma on związek z rodzinną tragedią.

Ponad sto lat później tropem tajemnicy sprzed wieków podąża kilkoro archeologów. Rozwiązanie zagadki wydaje się bliskie… Jednak nie tylko klasztor ma coś do ukrycia. Gdy teraźniejszość coraz mocniej splata się z przeszłością, bieg wydarzeń komplikują nietypowe zainteresowania poszukiwaczy, podjęte kiedyś błędne decyzje i kobieta, której trudno się oprzeć.