Oto Franek Gałgan – współczesny Don Kichot. Prowadząc krucjatę przeciwko banalności i płytkości życia w wielkich aglomeracjach, tworzy trzy wirtualne kobiety swoich marzeń Stają się one wkrótce bytami rzeczywistymi i co ciekawe, nienawidzą go równie mocno, jak i nienanwidzi była żona. Rozpoczyna się nieustający korowód pościgów, bójek, absurdalnych sytuacji, dialogów męsko-damskich i męsko-męskich. Z całości emanuje świadomie wypaczona „macho-luzackość”, absurd goni absurd tworząc współczesną, miejską baśń.

Książka kipiąc dowcipem, wyróżnia się doskonałą satyrą na współczesne społeczeństwo. Trochę w niej pikanterii, mnóstwo purnonsensu i sowizdrzalstwa.

Czy niezbyt udane małżeństwo plus skłonność do wyskoków w życiu i napojach pomogą bohaterowi znaleźć odpowiedź na pytanie: gdzie jest granica pomiędzy światem wirtualnym a rzeczywistym?