Sadima żyje w świecie, w którym zakazano magii, pozostawiając biednych wieśniaków na pastwę oszustów i szarlatanów. Jedna z takich „czarownic”, ukradłszy kilka kosztowności rodzinnych, zostawiła matkę Sadimy na pewną śmierć w dniu, w którym dziewczyna przyszła na świat. Ślady magii ocalały jednak w starych wierszach i gawędach przy ognisku, a także w ludziach takich, jak Sadima. W obawie przed pośmiewiskiem i odrzuceniem ukrywa ona przed ludźmi swoje ciche porozumienie ze zwierzętami. Plotki o jej darze docierają w końcu do Somissa, młodego szlachcica, opętanego myślą o ożywieniu magii. Wysyła on swojego zaufanego sługę, Franklina, aby odnalazł dziewczynę. Radość Sadimy, wywołana wyjawieniem sekretu, przeradza się w miłość do człowieka, z którym dzieli tajemnicę. Jednocześnie nierozerwalna więź Franklina z olśniewającym i niebezpiecznym Somissem prowadzi ją w pułapkę. Sadima staje przed rozdzierającą serce decyzją.

Kilka wieków później magia odżywa, jest jednak ściśle kontrolowana przez czarnoksiężników w odosobnionej akademii czarów i dostęp do niej mają wyłącznie ludzie zamożni. Hahp, spisany na straty syn bogatego kupca, zostaje zmuszony do nauki w akademii. Tam nawiązuje znajomość z Gerrardem, chłopcem w niewyjaśniony sposób przyjętym do szkoły czarów razem z dziewięcioma synami możnych i bogatych. Tylko jeden z dziesięciu studentów ukończy naukę – a pierwszy warunek, jaki stawia akademia, to przetrwanie.

Sadimę i Hapha dzielą całe pokolenia, jednak w zaskakujący i nieodwracalny sposób ich życia zostają połączone, o czym dowiadujemy się z tej olśniewającej książki, będącej pierwszą częścią mrocznej, złożonej i frapującej trylogii autorstwa Kathleen Duey.