Książka, która właśnie się ukazuje, to rozszerzone wydanie zbioru reportaży Barbary Łopieńskiej. Zawiera teksty pisane zarówno dawniej, jak i w ostatnich latach, a wśród nich słynny z cenzorem z roku 1981, w którym autorka rozprawiła się z demoniczna fasada urzędu, pokazując jednocześnie, że jego ówczesna „poczciwość’ to także maska założona na użytek chwili.

Należąca do grona najlepszych publicystów dziennikarka rozpoczynała swą karierę w „Kulturze”. W latach 70., gdy cenzura pilnie śledziła ukazujące się teksty i nic, co było choć odrobinę „nieprawomyślne”, nie miało prawa pojawić się na łamach prasy, jak mało kto, potrafiła, pisząc pozornie o sprawach błahych, przekazać o wiele szersze treści, konteksty, podteksty, samonasuwające się wnioski.