Historia zdobycia Berlina widziana oczami zwykłych ludzi, żołnierzy i cywilów, targanych rozpaczą i zawiedzionymi marzeniami.

Bitwa o Berlin… rozpoczęła się punkt czwarta rano w poniedziałek 16 kwietnia 1945 roku… W tej właśnie chwili niecałe trzydzieści osiem mil od stolicy Niemiec na nocnym niebie nad wezbraną Odrą rozbłysły czerwone rakiety, wywołując – jak za ściągnięciem spustu – za­pie­rającą dech nawałę ogniową i natarcie Rosjan…

14 kwietnia generał Eisenhower postanowił zatrzymać anglo-amerykańskie natarcie przez Niemcy… Kiedy oddziały amerykańskie otrzymały ten rozkaz, niektóre z nich dzieliło od Berlina zaledwie czterdzieści pięć mil.

Gdy rozpoczęło się natarcie, berlińczycy zaszyli się w gruzach swego zbombardowanego miasta, odrętwiali i przerażeni, trzymając się kurczowo jedynej polityki, jaka się teraz liczyła – polityki przetrwania. Jedzenie stało się ważniejsze niż miłość, ukrycie się w jakiejś norze godniejsze niż walka, a przetrwanie, myśląc kategoriami wojskowymi, bardziej na miejscu niż zwycięstwo.

— z przedmowy autora.