Kiedy płynie niewinnie przelana krew, budzą się upiory

Wojny, masowe egzekucje – były dla nich niczym uczty. W ekstazie darły szarpane kulami ludzkie mięso. Upojone przerażeniem.

Teraz budzą się, gdy znękana ziemia ludzkie kości na wierz wypluwa, ciała niepobłogosławione oddaje.

Zrywają się ze swoich mogił, kiedy w huku błyskawic słychać echa wojny. Wietrzą każdy mord, każde krwi rozlanie. Wiecznie złaknione i złe.

Polują…

Dzisiaj w nocy nie gaś światła. Idzie burza. I Zło jest w tej ziemi.

Spis treści:

• Złe w ziemi siedzo, systko o nos wiedzo…
• Biurko z kaukaskiego orzecha
• Ewolwenta w cieniu wysokich kominów