Wydany w 2001 roku zbiór czterech opowiadań Imre Kertésza „Angielska flaga” to tom retrospektywny, zawierający teksty pisane w latach 1975-1998. Podobnie jak w pozostałych utworach, Kertész przez pryzmat własnej biografii ukazuje losy ludzi uwikłanych w historię powojennych Węgier. Nawet osadzone w południowoamerykańskich realiach „Zapiski detektywa”, opowieść funkcjonariusza służb specjalnych czekającego w więzieniu na wyrok, wyraźnie nawiązują do rzeczywistości Węgier lat pięćdziesiątych, kraju pod totalitarnymi rządami Rákosiego. Pozostałe opowiadania – a zwłaszcza „Zapiski śledczego” i tytułowa „Angielska flaga” – już bezpośrednio przywołują rzeczywistość powojennych Węgier, dylematy, z jakimi w tamtych latach musiał się zetknąć każdy wrażliwy człowiek, zadający sobie pytania o wartości leżące u podstaw ludzkiego losu. Kertész nie stara się jednak odpowiadać na żadne z postawionych pytań: „Zrozumiałem, że twórcą mogę stać się jedynie za cenę zaprzeczenia samemu sobie, że w tutejszym świecie jedyną możliwą twórczością jest zaprzeczenie jako twórczość”. Wybiera milczenie. I nie wierzy, że doczeka prawdziwej intelektualnej wolności, którą ma przynieść rozpoczynająca się transformacja. Zdarzenie przedstawione w „Protokole” (1991) wydaje się potwierdzać gorzką rację autora.