W „Dzikiej gruszy” Nuri Bilge Ceylan wraca do poetyki, która w 2014 roku przyniosła mu Złotą Palmę za „Zimowy sen”. Gęsta, choć na pozór minimalistyczna Dzika grusza opowiada o niepokornej młodości, mierzącej się z dziedzictwem ojców.

Bohater „Dzikiej gruszy”, absolwent pedagogiki Sinan, przed ostatnimi egzaminami wraca do rodzinnego Çan w północno-zachodniej Turcji. Jako przybysz z większego miasta patrzy z niechęcią, ale i pobłażaniem, na prowincjonalną społeczność, którą opuścił przed laty. Jednak stopniowo życie w Çan angażuje go coraz bardziej, a marzenia o sukcesie i wymarzonej karierze pisarza okazują się trudne do urzeczywistnienia. Nasycony kolorami zmieniających się pór roku film jest wnikliwym portretem wielopokoleniowej rodziny, w którym koszmary senne przeplatają się z filozoficznymi dysputami o Koranie. Gęsta, choć na pozór minimalistyczna „Dzika grusza” opowiada o niepokornej młodości, mierzącej się z dziedzictwem ojców.