Druga ze słynnych, autobiograficznych powieści Twaina zabiera nas na Dziki Zachód drugiej połowy XIX wieku – główny bohater spędza tam siedem lat. Wraz z nim odwiedzamy kopalnie srebra i złota w Nevadzie, obserwujemy mormonów w stanie Utah i Polinezyjczyków na Hawajach. Panoramę słabo zaludnionych i niemal nietkniętych przez cywilizację prerii i lasów Zachodu autor odmalowuje z właściwą sobie swobodą i wyczuciem realizmu. Akcja toczy się wartko, na drodze bohatera stają rewolwerowcy, zabójcy, piraci, dziwaczni Indianie Gaszoci, pracowici Chińczycy, wytrwali traperzy i wiele innych zadziwiających postaci – wszyscy przedstawieni barwnie i ciekawie. W książce nie zabraknie również ostrego i kpiarskiego, lecz za razem subtelnego dowcipu Marka Twaina.