Autobiograficzna powieść, a jednocześnie najpiękniejszy hołd, jaki włóczęga mógł złożyć swej wielkiej miłości: majestatycznej, baśniowej Missisipi. Pod piórem Twaina słowo „rzeka” nabiera wręcz nowego znaczenia – jego Missisipi to tętniąca życiem kraina, którą opisuje w najdrobniejszych szczegółach. Oczami pilota parowca rzecznego widzimy nie tylko dziką przyrodę i niepowtarzalne krajobrazy, ale i niezwykłą mieszaninę kultur. Spotykają się tu biali i czarni, dystyngowani dżentelmeni i utracjusze-hazardziści, ryzykanci i bezwzględni trampowie, biedni i bogaci… Karty powieści Twaina wypełniają przygody i sytuacje, o które trudno w dzisiejszych czasach, przewija się przez nie istna galeria niebieskich ptaków. Książka ujmuje subtelnym, lecz błyskotliwym poczuciem humoru, tak charakterystycznym dla Twaina.