Powieść ma bohatera zbiorowego. To buntownicy, bohaterowie i tchórze, ofiary i kaci, którzy wzięli udział w ludowym powstaniu przeciwko okupacji Hiszpanii przez napoleońskie wojsko. Ten jeden dzień opisany przez autora w dziennikarski, rzetelny sposób, pełen szczegółów batalistycznych, niesie ogromny ładunek emocjonalny. Sprawia, że czytelnik staje się nieomal uczestnikiem zdarzeń.

Arturo Pérez-Reverte zbiera w jedną zbiorową historię wiele drobnych i mrocznych, pojedynczych historii zapisanych w archiwach i książkach. Używa wyobraźni tylko jako spoiwa, którym łączy kamienie mozaiki. Korzystając z minimalnych uprawnień na jakie przyzwala pojęcie powieści, na jej kartkach usiłuje przywrócić życie tym, którzy przez ostatnie dwieście lat widnieli jako anonimowe postaci na grafikach i płótnach im współczesnych bądź tworzyli suche listy nazwisk poległych, zachowane w oficjalnych dokumentach.